bloemen zijn er voor een lach
tranen voor een stuk verdriet
maar de combinatie van beiden
vergeten we niet
als de traan het gelaat bewandeld
omdat de pijn je hart verlaat
is er ergens wel een bloemetje
dat er op een dag weer voor je staat
het hoort bij het leven
een lach en een traan
door het gemengde samen
kom je op twee benen te staan
Geen opmerkingen:
Een reactie posten