waarom

De pijn...

De pijn is groot

De pijn is er altijd

De pijn gaat nooit

Zelfs niet voor een seconde

De pijn,

iets anders kan ik niet,

De pijn,

de rest is iets van vroeger,

De pijn,

zal dat altijd zo blijven?

Zal het dan nooit meer over gaan?

De pijn?

mezelf niet vergeten

verdriet welt

pitten van de pijnboom

verbrijzel ik tussen de tanden

nood is groot

aan helende handen van energie

verstoken in mezelf

ondergedoken niet te vatten

vat vol emoties

tranen wissen

laat me niet klissen

met rust en vertrouwen

mezelf weer opbouwen

vooral onthouden

van mezelf te houden

mijn bed

Op een dag,

een tijd geleden.

Heel onverwachts,

ik zal het nooit vergeten.

Een grote vraag met een nog groter vraagteken

Ik voelde iets,

ik voelde het al weken.

In het begin was het nog zwak,

maar na een tijd

Was ik heel mijn normaal leventje kwijt.

Naar de dokter,

de kinesist,

overal ben ik geweest

Maar er was één plaats,

daar kom ik het meest.

Mijn bed . . .

chronische pijn

We zijn als een schimmige groep mensen

met chronische pijn

nooit meer een moment vrij zijn

Stil is het inwendig gehuil in onze roep

Bij elke ochtendstond snoert deze kwaal

reeds onze mond

en toch hoop je elke morgen weer

misschien heb ik deze dag even geen zeer

maar na luttele seconden besef je terstond

Het was een utopische droom

die je een moment hoop

op genezing gaf

geen scherpe kantjes meer,

enkel een zachte zoom

Telkens als je denkt

dit verdraag ik echt niet meer

zoveel lijden kan ik niet aan,

ik geef het op

dan verwonder je jezelf omdat

je het wel verdragen kan

nu,

en ook de volgende keer

lichaam

Mijn lichaam doet pijn

de hele dag

al zoveel jaren lang

als ik eten zie

draait mijn maag zich om

de misselijkheid

wordt erger

't weinige dat ik eet

ligt zwaar op mijn maag

ook zonder eten

misselijk,pijn,slecht gevoel

geen dokter

die er iets aan veranderen kan

geen medicijnen

die helpen

dat heb je nu

als je lichaam gespannen staat

van pijn

weg jij

Pijn...

het komt...

en het blijft...

Pijn...

er is niet...

wat de pijn verdrijft...

Pijn...

Het is sterker als mijn tranen over mijn wang...

Pijn...

ik ben door jou bang...

Pijn...

ik wil niet leven met alleen pijn...

Pijn...

wanneer zal deze pijn over zijn...

Pijn...

waarom ik...?

Ik weet...

ik mag dat niet vragen...

Pijn...

ik weet dat ik er niet teveel over mag klagen...

Pijn...

Ik hou het niet meer uit...

Pijn...

Je doet me verdriet...

Pijn...

met deze pijn...

kom ik nergens terecht...

Pijn...

ik ben moe...

van dit gevecht...

Pijn...

ooit zal ik jou verslaan...

Pijn...

zal later uit men leven gaan...

leven met pijn

Is een leven met verdriet.

Leven met pijn,

Dat wil ik niet

Maar niemand die het aan je ziet

Altijd je groter voordoendan je eigenlijk bent

Altijd vrolijk zijn

En nooit jezelf meer kunnen zijn

Maar achter het masker

Dat ik altijd draag

Komt een klein meisje

Met pijn en verdriet te voorschijn.

vluchten

Als ik heel erg verdrietig ben,

dan loop ik weg en ren.

Niks kan mij dan nog schelen,

en de pijn is niet te helen.

Met rust moet je mij dan laten,

zodat ik met mijn eigen kan praten.

Als ik mijn verdriet heb kunnen stillen,

en mijn stem stopt met trillen.

Kom ik weer uit mijn schuilplaats te voorschijn,

en zal mijn verdriet vergeten zijn

Wachten

zoveel kansen

zoveel tijd

zoveel opties

zo weinig zicht

teveel tijd

teveel moeitete

veel chaos

te weinig lijn

leef ik naar het moment

zonder grootse plannen

die komen over enkele weken

als leven weer serieus

maar ook spelen

kent zijn grenzen

imitaties

zo duidelijk bereikt

moet ik kiezen

voor mezelf

heb ik de tijd

of moet het sneller?

Zachtjes

Zachtjes

Golvend

Vandaag is een warme golf

Tijd stroomt gemoedelijk

alles fijn

en rustig

Eventjes rust

Niet méér dingen hoeven

lekker langzaam

lekker lui

met een glimlach

bekijk ik de wereld

die lijkt vandaag

fijner dan voorheen

deelgenoot

Deelgenoot

de pijn

van weten dat iemand pijn leidt

iemand om wie je geeft

en je niet toestaat

deelgenoot te worden

hoe graag je ook wilt helpen

hoe hard je ook probeert

je vragen

leiden alleen maar dieper in de schulp

die met zachte middelen

niet te kraken is

de onmacht

wanhoop

wordt de pijn gedeeld,

maar alleen versterkt

geluk

Geluk is een mooi woord

Geluk iets dat velen bekoord

Geluk moet je hebben om geluk te ervaren

Geluk als je dat kunt delen zonder iets te verklaren

Geluk heb je als je gezond bent

Geluk als je op tijd het ongeluk afwendt

Geluk als je om iemand geeft

Geluk als dat wederzijds is en je het samen beleefd

Geluk als de zon schijnt

Geluk als er geen wolk voor verschijnt

Geluk kan bestaan uit een heel klein ding

Geluk kun je halen uit een mooie herinnering

Geluk is er niet voor iedereen

Geluk heb je niet met niemand om je heen

Geluk putten uit iets wat je beleefd

Geluk als er dan ook nog iemand met je meeleeft

Geluk als je daar niet goed mee om gaat

Geluk is weg omdat de ander je verlaat

Geluk kan zoveel betekenen

Geluk kun je niet altijd op rekenen

Geluk kan ineens verdwijnen

Geluk heb je als je het weer ziet verschijnen

Geluk kun je niet kopen

Geluk moet je nooit laten lopen ...

Raadsel

Je ogen waren leeg,

over je glimlach gleed een traan.

Zelfs je woorden waren mysterieus,

net als jij en je gedachten.

Een zonnestraal staat voor je glimlach,

een regendruppel voor een traan.

En jij ,

jij bent een raadsel,

het raadsel van m'n gedachten.

Geluk

Even alleen...

Even weg

Weg.

Weg van alles.

Geluk.

Geluk, want het is stil.

Geluk is stil en luid

Geluk is het hart dat bonkt

Rustig.

Of héél erg snel

Geluk voor mij

is stil

Nu.

Soms luid

Té luid.

Geluk voor mij,

dat ben jij!

Gevoelens die niet weg willen

ik voel me alleen en verlaten,

niemand die met me wil praten,

iedereen keert zich van me af,

dat vind ik nogal laf,

alles om me heen vervaagt,

en iedereen die me plaagt,

ik vergeet alle goede dingen,

en ga nooit meer liedjes zingen,

ik wil het liefst dood zijn,

en heel erg klein.

Gevoel

ik doe niet of ik beter ben,

ik doe niet of ik mooier ben.

want mooier ben ik zeker niet.

mooier zit van binnen.

en van binnen ben ik

lelijk,kil en koud, grauw en zwart.

mijn problemen zijn niet van jou,

en toch heb ik een beetje licht,

het licht dat jij me geeft.

dat licht dat mij helpt,

het licht dat in mij leeft.

het licht die ik zeker nooit vergeet......

dat licht krijg ik van jou.

Als ik in het water kijk

Als de schittering van het water,

trekkend naar mijn ogen zoekt,

zodat ik het niet kan laten,

om te kijken wat mij lokt.

Kan ik slechts roepend vragen,

wat dat water van mij moet.

Ik kijk zoekend door het glasachtige,

ik zie niets dan een wrange diepte,

donker en leeg.

Als ik dan naar boven kijk,

de zon met mooie kleuren,

warmte die mij vervullen zal,

met open armen mij wil ontvangen.

Strek ik mijn nek er reikhalzend naar uit,

wachtend op wat komen gaat,

nooit meer bang voor de donkerte

van de nacht.

Verdriet

Wanneer je veel verdriet

hebt in je leven

En de zonnige zijde

even niet meer ziet.

Als je denkt dat niemand

je liefde meer kan geven

En het leven

je niets meer bied.

Probeer je verdriet

dan eens te delen

Met een vriend of een vriendin.

Deel met hen je

kommer om je zorgen

Dan krijgt je leven

wel weer zin !

Want als je je verdriet kan delen

Met iemand om je heen.

Dan kan je hart weer gaan helen

En voel je je niet

meer zo alleen!

Een doos

een doos,

boordevol

kan niet dicht,

wat een gewicht

een hoofd,

boordevol

is dicht,

ziet geen licht

een doos,

dicht,

open,

wat er inzit,

kun je niet verkopen

enkel ervan weglopen

en hopen

op een lach

voor een dag

een lach

die er zijn mag

ik bedoel,

met gevoel

wat zou het leuk zijn

kunnen lachen zonder pijn

Een Kreet om hulp

ik kan de pijn niet omschrijven,

en ik hoop dat je dat kan begrijpen.

Ik moet erover praten,

zodat het mijn hart kan verlaten.

Het doet mijn hart zoveel zeer,

elke dag een beetje meer.

En elke keer denk ik,

wanneer gaat het nou over?

Is er iemand die me dat kan beloven?

En dan wacht ik tot iemand iets gaat zeggen.

Iemand die het me uit kan leggen.

Wanneer het eindelijk over gaat.

Maar het is net of niemand me verstaat .

Morgen

Gaat het nu wat beter met mij?

Voor het ogenblik ja,

maar wat geeft morgen?

Een hoofd vol zorgen?

Een lijf vol pijn?

Armen die naar beneden hangen?

Doelloos rondlopen?

Toch blijf ik hopen

Naar het verdwijnen ,

van grote en kleine pijnen!

Het voelt lijk de bladeren

die van de bomen vallen.

Ik vlucht dan naar mijn bed,

om mijn ogen te sluiten.

Maar niets of niemand kan

de pijn en de moeheid stuiten.

Dan denk ik...

morgen is er weer een dag...

Waar ik van genieten mag!

Pijn is niet alles

Soms

ik zie het niet meer zitten

en kan ik op mijn lichaam lopen vitten

want waarom moet het zo zijn

een leven met pijn

maar dan denk ik

als dit nu alles is........

want Pijn is niet alles,

dat is een gegeven

Maar zelfs met pijn leert men te leven

want weet je waarom?

Omdat ik nog zoveel in dit leven wil beleven

ik heb geen zin te zitten kniezen

over wat ik allemaal heb te verliezen

Dan maar niet zo zijn als al die anderen

Ik kan mezelf toch niet veranderen

En ook al kan ik wel eens huilen

ik zou met niemand willen ruilen

want ik ben blij om wie ik ben

ook al heb ik cvs en fm

Hoop

Hoop doet leven

is een gezegde

hoop doet leven

valt soms niet mee

hoop doet leven

is een gegeven

hoop doet leven

we doen het er mee

maar als er geen hoop is

als je moet opgeven

berust dan en geniet

van de kleine dingen des levens

Leven

Is het leven

je soms toch te zwaar

probeer dan een beetje

te gelijken op een clown

die in zijn hart schreit,

maar met een lach

op de viool speelt

voor een kind

om zo zijn eigen hart

van droefheid te genezen.

Niemand

Soms is er zoveel dat ik voel

maar heb ik zo weinig te zeggen

niemand die begrijpt wat ik bedoel

en ik kan het niet uitleggen.

Ik wou dat iemand kon verstaan

dat iemand zei wat ik net dacht

maar niemand lijkt met mij begaan

voel me alleen in een koude nacht.

Verdwijn

Ineens was je daar,

op een morgen

Mijn lichaam verstijfd van de pijn

Niet wetend waar je vandaan kwam

Niet wetend waarom bij mij

Niet wetend voor hoelang

Nog steeds ben je er

Me steeds afvragend wanneer je

Eindelijk gaat verdwijnen

Blijkbaar zal je er voor altijd zijn

Je hebt nu eenmaal

Mijn lichaam uitgekozen

Eigenlijk heb ik maar een

Boodschap voor jou

Verdwijn a.u.b..

Verdwijn uit mijn leven

Ik wil mijn oude ik terug

Asjeblief luister even

En verdwijn

Ik wil niet langer jouw

Bezit zijn

Dus ga weg,

en laat me

Opnieuw leven.

Ga weg,

ga weg.

Mijn vlieger

Ik laat me de weg

niet door wolken versperren ,

ik laat hem open hij vliegt naar de zon!

Maar als je verdrietig bent

mag je hem hebben.

Ook als je bang bent of pijn hebt of pech !

Als je alleen bent dan kun je hem krijgen .

Aan wie de weg niet weet ,geef ik hem weg.

Ik bouw een vlieger,een blauwe met sterren

het touw wordt oneindig,

de staart een komeet.

Ik ga er mee door de geluidsbarrière

en vlieg naar een wereld

waar niemand van weet !

Maar als je verdrietig bent

mag je hem hebben !

Ook als je bang bent of pijn hebt of pech !

Als je alleen bent dan kun je hem krijgen .

Aan wie de weg niet weet

geef ik hem weg!

Er is een hemel,niet enkel in dromen ,

hij is niet ver en je hoeft niet alleen !

Als je mijn vlieger volgt kun je er komen....

Hij weet de weg en brengt je er heen !

Dus als als je verdrietig bent mag je hem hebben.

Ook als je bang bent of pijn hebt of pech .

Als je alleen bent dan kun je hem krijgen...

Aan wie de weg niet weet

geef ik hem weg.

Steeds weer

Steeds weer dat onbegrepen gevoel

Steeds weer dat schuldgevoel

Steeds weer dat verdriet

Steeds weer dat ellendig zijn

Steeds weer worden we in de steek gelaten

Niemand weet wat we voelen

Niemand kent onze pijn

Niemand kent dat gevoel van onmacht

Wij alleen, steeds weer

Blijven vechten

Blijven doorgaan

Hoe moeilijk dit soms ook is

Dat gevoel van strijden

Heeft dit eigenlijk nog zin

Onze strijd is toch al verloren

Toch wel, we houden vol

Om aanvaard te worden zoals we zijn

Ondanks onze gebreken

Ondanks onze pijn

Blijven we hopen op betere tijden

Waarom

Waarom is het moeilijk jezelf te accepteren

Toch wil je dat anderen dit blijven proberen.

Je voelt je pijn en moeheid en weet niet hoe ermee om te gaan

Je wil verder zoals in je vorig bestaan.

Maar door je beperkingen kan dit niet

Niemand die je dagelijkse verdriet ziet.

Niet weten wie of wat je eigenlijk nog bent

Je eigen IK zelfs niet meer herkent.

Het word nog moeilijker als de twijfel toeslaat

Omdat je liever niemand bij je binnen laat.

Je eigen belemmeringen accepteren

Dat is eigenlijk niet makkelijk aan te leren.

Om ze van jezelf te aanvaarden

Vergt veel van je eigen normen en waarden.

Daarom is het moeilijk jezelf te accepteren

Omdat je eigenlijk niets hebt om je daar tegen te weren.

Je hebt het jezelf niet aangedaan

En moet daar mee leren leven voortaan.

Maar bij die ander kan je ook niet naar binnen kijken

Misschien heeft die meer pijn dan ie laat blijken.

Dat kan je niet zien, maar soms wel voelen

Zou het dat zijn wat ze willen bedoelen?

Een zoektocht die de meeste van ons nog maken

Het belangrijkste is de weg niet kwijt te raken.

Je merkt het door je gevoel

Daardoor krijgt alles weer een doel.

Aanwezig zijn zonder er echt te wezen

Raakt toch zijn doel dat is al meerdere keren bewezen.

Pijn

Weer een klap in mijn gezicht,

weer duisternis in plaats van licht.

Waarom moet het altijd zo lopen

durf bijna nergens meer op te hopen.

Moet knokken om niet te vallen

maar om te blijven staan.

Denkend aan de dingen in het leven

waarvoor ik door moet blijven gaan.

In een hoekje

In een hoekje van mijn kamer

zit ik stilletjes te wenen.

Het is een zware week,een rotweek.

Overrompeld door gevoelens

maar niet wetend welke de bovenhand haalt.

De pijn, de angst, de twijfel

ze krijgen allemaal een plaatsje deze week.

Waar zijn mijn positieve gevoelens heen?

Ze hebben plaats gemaakt

voor teleurstelling,voor haat......

Waarom nog verder vechten?

Voor wie?

Voor wat?

Waarom nog verder strijden

om iets op te bouwen,

dat een ander met slechts enkele woorden

kan opnieuw doen instorten?

Ik huil als een kind

tranen van spijt,

proberend al het negatieve weg te wenen

maar ik voel me alleen maar leger worden.

Ik heb de energie niet deze week

om mezelf op te peppen,

om mezelf wat moed in te praten.

Ik kan niet meer !

Voor wie ?

Voor wat ?

Verloren strijd

Gillend giert de pijn door mijn lijf

Dan hier, dan daar,

maar altijd aanwezig.

Zo ongrijpbaar, onzichtbaar

Maar sluipend en slopend.

Steeds vaker, steeds heviger

Niet meer te stoppen.

Binnen in mij woedt de strijd

Om de oorlog met het monster

Dat pijn heet te winnen.

Verborgen strijd.

Onbegrepen strijd

Verloren strijd.

Iedere dag opnieuw

Een masker op

Een masker van vrolijkheid

Zorgeloosheid

Om het verdriet, de pijn

En het onbegrip

Te verbergen.

Iedere dag een stapje terug

Een stapje lager op de trap

Die kunnen heet.

Soms 1 stap vooruit

Maar onvermijdelijk weer

2 stappen terug.

Ik wens je de tijd

ik wens je geen rijkdom

en vele talenten

ik wens je een leven van tijd en momenten

momenten van vreugde,

momenten heel stil

en tijd om te zien wat je ziel van je wil.

ik wens je de tijd

om te doen en te denken

niet alleen voor jezelf,

maar ook om te schenken

ik wens je de tijd,

niet voor haasten en rennen

maar tijd om je blijdschap

en rust te herkennen

ik wens je de tijd,

niet om leeg te verdrijven

ik wens dat veel tijd

je nog over mag blijven

als tijd voor verwondering

en tijd voor verblijden

in plaats van de tijd

op de klok zien verglijden

ik wens je de tijd

om naar sterren te grijpen

en tijd om te groeien en tijd om te rijpen

ik wens je de tijd

weer te hopen,te minnen

geen tijd te verliezen,

maar tijd te gewinnen

ik wens je de tijd toe

jezelf te ontwaren

elk uur,elke dag

als geluk te ervaren

ik wens je de tijd ook

om schuld te vergeven

ik wens je jouw tijd toe,

je tijd om te leven.

Slapen

slapen,

laat me alleen slapen,

ik ween

met nieuwe lei wakker worden,

niet voor mij

dromen,een nood

dromen,

over dood

leven,

voor wat?

leven,

ben het zat

wens,

om te gaan

wens,

niet te bestaan

Ik

Ik ben ik

Ik ben niet volmaakt

Ik ben niet perfect

Maar zo ben ik

Ik weet wie ik ben

En ik weet wat ik wil

Soms ben ik een prater

Soms ben ik heel stil

Om mij te leren kennen

Moet je dit kunnen leren

Ik ben wie ik zijn wil

En zo moet je mij maar accepteren

Gevoel

gevoel komt van binnenuit

vanuit je hart word het gegeven

gevoel geeft je de mogelijkheden

voor de tekens in het leven

het kan je helpen met een raad

je eigen intuïtie is je eigen gevoel

het beslist over een goede daad

en het brengt je naar ieder doel

gevoel zo belangrijk kan het zijn

vooral als je in nood wat vragen moet

luister dan ernaar en laat je voeren

het eerste gevoel is dan vaak

wat wonderen doet

Een jaar CVS

Het chronisch vermoeidheidsyndroom

Is een vreselijke nachtmerrie

en absoluut geen mooie droom.

Praten, zingen, lachen, lopen

Ja, alles moet ik met pijn en moeheid bekopen.

Heel mijn leven verloopt plots zo moeizaam

En elke inspanning vergt het uiterste van mijn lichaam.

Vele dingen lukken mij niet meer

Of moet ik uitstellen tot een betere keer.

Vroeger ging alles zo vlot en makkelijk

Maar nu ben ik steeds van iemand afhankelijk.

Vriendschap en begrip werden voor mij gauw verleden tijd.

Er is praktisch niemand die me nog begrijpt.

Ik alleen voel die verschrikkelijke pijn

Bovendien kan het kleinste me al te veel zijn!

Het is vermoeidheid die mijn leven beheerst

En het valt mij aan zoals een wild beest.

Ik wist van bij de aanvang

Dat het ging duren, ja heel lang.

Maar ik wist het zeker

Ik word ooit weer beter.

Hoe lang, moeilijk en hard ook de strijd

Ik heb me voorgenomen te blijven vechten heel die tijd.

Doch is het vaak heel zwaar om dragen

Vooral omdat ik zit met zoveel onbeantwoorde vragen.

Ik heb al zoveel geprobeerd

Maar het is alsof al mijn inspanningen

door mijn eigen lichaam worden genegeerd.

Hoe lang gaat dit allemaal nog duren?

Moet ik nog veel slikken en kuren?

Die CVS maakt mij vaak heel boos

En af en toe zelfs radeloos!

De diagnose werd gesteld na meer dan een jaar

Maar mijn genezing blijft voorlopig nog steeds onvoorspelbaar.

Waar moet ik mijn moed nog blijven halen?

Ik kan het nergens kopen door ervoor te betalen!

Ik zou mij zo graag eens NIET slap en moe willen voelen

Snap je wat ik wil bedoelen??

Een uur zonder pijn

Oh,

het zou zo fijn zijn als.......

Tijd

Gisteren

Vandaag

Morgen

Verleden tijd

Tegenwoordige tijd

Toekomende tijd

Zoals het was,

was het zoals het is,

Maar hoe het worden zal

is in handen van onszelf.

Een droom

Een droom van geluk

Gisteren is niet meer dan een droom

En morgen is slechts een visioen

Maar als vandaag goed geleefd wordt

Maakt dat van elke gisteren

Een droom van geluk.

En van elke morgen

Een visioen van hoop.

Let dus goed op vandaag

De zon

de zon komt op

er is weer een dag

een dag waar je praten en lezen mag

een dag waar je mag zingen,

zien, horen en gaan

naar een wereld vol liefde

hier heel ver vandaan

ga heen en onthoud

wat je leert op je pad

het is veel meer dan hier

waar alles ging om wat je had

onthoud de woorden

van de mensen om je heen

ze zeggen zoveel meer

dan 'ik' alleen.

De Regenboogtrap

De Regenboogtrap ...

Ergens in het water

Op een bepaalde tijd

Niet vroeger maar ook niet later

Verschijnt er een bijzonderheid

Uit de eeuwige fontein

Het is heel bijzonder

Komt een regenboogtrap tevoorschijn

Het is gewoon een wonder!

Hij gaat naar een plek waar je alles kunt vergeten

Een plek zo intens

Ook al ben je verdrietig of ben je verbeten

Daarboven is er voor iedereen een wens

De wens om gelukkig te zijn

De wens om dingen te verwerken

De wens om een leven zonder pijn

Wat valt daarvan hier op Aarde te merken?

De wereld gaat open als een bloem

En de regenboogtrap strekt

zich uit naar de blauwe lucht

Er is hier nog zoveel te doen

dus sla niet op de vlucht

Vriendin

Dankbaar ben ik met jou vriendin

Dat ik zoveel met je mag delen

Dat we zo onszelf kunnen zijn

Zonder elkaar te vervelen

Dankbaar ben ik met jou vriendin

Dat je voor me klaar wilt staan

En dat houdt voor mij weer in

Dat ik voor jou door t vuur zal gaan

Dankbaar ben ik met jou vriendin

Dat we zo van elkaar kunnen genieten

Of we nu in een lachbui schieten

Of onze tranen bij elkaar vergieten

Dankbaar ben ik met jou vriendin

We zijn in staat elkaar te sturen

Mijn hartewens is dan ook

Dat dit nog lang mag duren

Vriend

dank je wel men vriend

dat ik een stukje van men leven

aan jou heb mogen geven

dank je wel men vriend

voor al je wijze woorden

die anderen niet hoorden

dank je wel men vriend

dat je in men ogen kijkt

en me een hand uitreikt

dank je wel men vriend

dat je mij een mooie herinnering geeft

die niet iedereen zomaar heeft

dank je wel men vriend

dat je uit jezelf mij wilt horen

zonder jezelf aan mij te storen

dank je wel men vriend

dat je een gewone vriend bent

zonder verwachting die iedereen kent

dank je wel men vriend

dat speciale plekje in men hart

heb jij echt verdiend

Dank je wel men vriend

Bloemen

bloemen zijn er voor een lach

tranen voor een stuk verdriet

maar de combinatie van beiden

vergeten we niet

als de traan het gelaat bewandeld

omdat de pijn je hart verlaat

is er ergens wel een bloemetje

dat er op een dag weer voor je staat

het hoort bij het leven

een lach en een traan

door het gemengde samen

kom je op twee benen te staan