Steeds weer dat onbegrepen gevoel
Steeds weer dat schuldgevoel
Steeds weer dat verdriet
Steeds weer dat ellendig zijn
Steeds weer worden we in de steek gelaten
Niemand weet wat we voelen
Niemand kent onze pijn
Niemand kent dat gevoel van onmacht
Wij alleen, steeds weer
Blijven vechten
Blijven doorgaan
Hoe moeilijk dit soms ook is
Dat gevoel van strijden
Heeft dit eigenlijk nog zin
Onze strijd is toch al verloren
Toch wel, we houden vol
Om aanvaard te worden zoals we zijn
Ondanks onze gebreken
Ondanks onze pijn
Blijven we hopen op betere tijden
Geen opmerkingen:
Een reactie posten